Wychowanie to proces, który jest rozłożony w czasie, wymaga nakładów, wysiłku, a efekty tego wysiłku mogą być odroczone i widoczne dopiero za kilka lat. Wychowywanie to zaspokajanie podstawowych potrzeb, kształtowanie charakteru, rozwijanie fizyczne i psychiczne, a także wprowadzanie w życie społeczne i kulturę. To pomaganie dziecku w rozwoju, ukazywanie mu wartości, zasad i reguł życia poprzez własne zachowanie i doświadczenie. To wspólna wędrówka rodzica i dziecka ku określonemu celowi
Podstawowym celem wychowania jest przekazanie wartości ogólnych, którymi dziecko może się kierować w samodzielnym postępowaniu, a także wspieranie dziecka, by stawało się coraz lepszym człowiekiem.
Pierwszym i najistotniejszym środowiskiem wychowawczym w życiu człowieka jest środowisko rodzinne, w którym dziecko rozwija się fizycznie i psychicznie. Rodzina stwarza warunki do zaspokojenia różnorodnych potrzeb psychicznych i społecznych swoich członków, a zwłaszcza dzieci. Dotyczy to przede wszystkim potrzeby przynależności uczuciowej, bezpieczeństwa, stabilizacji. To w rodzinie dziecko zdobywa pierwsze doświadczenia, doznaje pierwszych odczuć emocjonalnych, przyswaja sobie wzorce i zasady współżycia, a także utożsamia się ze swoim najbliższym otoczeniem, szukając w nim miejsca dla siebie.
Niniejszy program profilaktyczny ma na celu promowanie prawidłowo funkcjonującej rodziny, która jest zdolna zapewnić optymalne warunki rozwoju i wychowania. Sposób, w jaki rodzice traktują dzieci, ma głębokie i trwałe konsekwencje dla ich życia.
